De microfoon kriebelt in zijn nek en terwijl het publiek langzaam binnendruppelt, probeer ik hem te laten oefenen waar hij naar toe moet lopen op het immense podium. We kunnen namelijk niet, zoals geoefend, op onze kruk blijven zitten.
Na het applaus zie ik hem aarzelen. Hij haalt adem, zegt een woord, slikt de rest weer in en wiebelt met een lijf vol spanning heen en weer. De lange stilte is voelbaar in de grote zaal. Maar ook dit hoort erbij. Ook dit mag er zijn.
Ik wacht tot ik contact met hem vind en knik nog eens rustig zijn kant op. En dan, aarzelend, begint hij aan zijn eerste zinnen. Met een scherp oog pikt hij al mijn subtiele cues op die hem verder helpen. En heel langzaam gaat stralen. Van oor tot oor. Vanuit zijn tenen! Een diepe buiging aan het einde verraad zijn trots én opluchting. Nu de boeken signeren. Gelukkig is dat weer bekend terrein!
Wat was het een ongelofelijk mooie week – de internationale autisme week. Met onze presentatie vroegen we aandacht voor mensen op het autisme spectrum, hadden we mooie gesprekken met de moeders van stichting Mama Vita en deelden we onze reis met medewerkers en ouders binnen ORO Helmond en Cello Vught. Dankjewel Ilonka van der Sommen voor alle connecties en Ingrid van Gaalen, Neel Van der Leeuw en Sanne Eickmans voor alle support en de geweldige organisatie! En natuurlijk zijn we dankbaar voor alle mensen die kwamen luisteren!
Aankomen op het eindpunt van de reis.
Voorlezen uit Samen Alleen
De kriebelende micorfoon!
Klaar voor de presentatie!
Chris vertelt trots over zijn tekeningen.
Vertellen over het verhaal achter de vakantiefoto’s
Presentatie bij Cello in Vught
Napraten met mensen uit het publiek
Bibi is er ook weer bij!
