We zitten samen in de auto op weg naar onze eerste boekpresentatie. Na een lange dag oefenen is het zover: onze boektour gaat van start. Een week vol chaos en onvoorspelbaarheid wacht op ons.
Chris friemelt aan zijn tas, eet als ik eet en gaat elke keer als hij het bord met ‘Dordrecht’ erop ziet verzitten op de auto stoel. ‘We zijn er bijna, Ted,’ zegt hij, wijzend naar het bord. ‘Vind je het spannend, Chris?’ ‘Ja, wel een beetje, Ted… maar het komt wel goed.’ En terwijl hij een slok van zijn drinken neemt, moet ik ineens remmen en knoeit hij zijn sapje over zijn presentatie blouse…
Ik ben trots! Trots op mijn broer Christian met autisme. In een week gaven we vier boekpresentaties, stonden we op een autisme markt, signeerden we vele boeken en spraken we met inspirerende mensen. Ondanks alle prikkels bleef hij het publiek intrigeren met zijn prachtige verhaal en tekeningen. Als een volleerd presentator wees hij met zijn handen naar het boek, de foto’s en zijn denkbeeldige reisfiets, die hij speciaal had gepoetst voor de gelegenheid maar die echt niet in de auto paste!
Een groot dankjewel voor alle autisme verenigingen die zich inzetten voor meer begrip en welzijn van mensen met autisme. Wat jullie als vrijwilligers doen, is zo ontzettend belangrijk!