Het staat er echt. Een groot bericht in mijn mailbox: Je boek van de PUMBO uitgeverij is afgeleverd. Ik bel mijn ouders vanuit Frankrijk en meteen rent mijn moeder naar hun brievenbus waar het pakketje in moet liggen. Terwijl mijn vader probeert de camera stil te houden, zie ik de trillende vingers van mijn moeder worstelen met de kartonnen verpakking. ‘Oh kind, wat is dit spannend…’ En dan, heel voorzichtig glijdt daar de eerste proefdruk tevoorschijn. Met de prachtige voorkant, de mooie vormgeving en de kleurrijke tekeningen van Chris. Voorzichtig slaat mijn moeder de bladzijden om. Ik ben trots. Wat hebben we hier samen hard voor gewerkt! We gaan het voor de laatste keer lezen. Voor de foutjes die we digitaal nog over het hoofd zagen. En dan kan het na 12 maart ook bij jullie in de brievenbus liggen…
